Lesmateriaal, spalken en vele andere dingen!
Door: Joost, Anieke en Wendy
Blijf op de hoogte en volg Joost, Anieke en Wendy
24 Maart 2007 | Albanië, Korçë
Wauw, we lopen een heel eind achter! Gevolg: veel te vertellen! :) Dus ga er maar even lekker voor zitten…
We zijn bij donderdag gebleven. Donderdag was, zoals vele andere dagen hier, een feestdag! De 3e viering van lente. Hij begon heel goed, met een wit Korce. Het verdween wel weer snel, maar dat werd op vrijdag weer goed gemaakt (daarover straks meer).
De dag begon met het geven van een les aan de juffen. Dit keer met als onderwerp een behandelmethode die in de Kenedi Kliniek gebruikt wordt. We hebben geprobeerd het belang van (multidisciplinaire) samenwerking te benadrukken.
Aansluitend zijn we thuis verder gegaan met het stimuleren van ons eigen crea-bea-gevoel! :) We hebben een voelboekje gemaakt met verschillende stofjes en structuurtjes, we zijn bezig geweest met het voorbereidende werk voor een memoriespel met verschillende vormen. ’s Middags hebben we Joan geholpen met het maken van een handspalk voor een jongen van 17. Was erg ergotherapeutisch en ook erg leerzaam en leuk om te doen! Hierna zouden we nog een les krijgen van Joan, maar aangezien het maken van de spalk nogal uitliep, werd dit uitgesteld naar vrijdag. Het alternatief was een biertje drinken in de bierfabriek van Korce, met als extraatje heerlijk slappe frieten… Dit leek ons een prima voorstel! :D
Toen was het alweer vrijdag en waren de plankjes voor het alfabet klaar! Maar om eerst onze hersenen goed op gang te laten komen, werd nog even een spelletje scrabble gespeeld. ;) Hierna zijn we hard aan het werk gegaan. Het alfabet is uitgetekend om beschilderd te worden, voelzakjes zijn voorbereid door onze lieftallige assistente Sandra, en memorie is beschilderd.
Aan het eind van de middag heeft Joan haar donderdagmiddagles alsnog gegeven. Wederom erg leerzaam! We blijven ons verbazen over haar kennis en enthousiasme (passie) voor haar vak en het onderwijzen!
Na deze les zijn we met de club naar de plaatselijke pizzeria geweest en hebben heerlijke Albanese pizza’s gegeten!
Inmiddels is het zaterdag en hebben we ons drukke schema even aan de kant gelegd. Alhoewel… eigenlijk zijn we vandaag de hele dag op pad geweest, dus echt rustig was het niet. Voor Joost begon het helemaal spectaculair bij het uitlaten van Blackie om 7 uur. Vlak bij huis is een grasveld op de heuvel waar Blackie los kan lopen. Na een tijdje kwam er een oude man met een chihuahua (of hoe schrijf je zoiets ook alweer:)) aan een lijntje en 1 los. Voordat Joost Blackie kon terugroepen was de Duitse Herder al vertrokken naar de hondjes. En voordat Joost er erg in had, had Blackie het hondje aan het lijntje in zijn nek opgepakt en speelde er mee als zijn speeltjes thuis. De opa sloeg met zijn stok uit alle macht er op los, maar ons ‘lieve’ Blackie gaf niet thuis… Nadat Joost de kaken van de neppoedel (Blackie :D) had losgemaakt kon de inmiddels, boze opa weer verder met zijn hondjes. (Voor als de Dierenbescherming meeleest: het hondje liep en blafte nog...)
Aan het eind van de ochtend zijn we met z’n zevenen in een VW Golf naar Vreshtas gereden, een dorp hier zo’n driekwartier vandaan. Hier wonen kennissen van Rob en Annet, de voorganger (dominee) van dit dorp en zijn vrouw. We hebben ons wederom verbaasd over de gastvrijheid van de mensen hier. Er stond een geweldig lekkere, typische Albanese maaltijd voor ons klaar: gebakken en gekookte rijst (in die volgorde klaargemaakt), met gebraden kip en fetakaas. En als toetje een cake gedrenkt in suikerwater… Daar was niet iedereen even enthousiast over.
De kerkdienst was aansluitend na de maaltijd en is op zaterdag, omdat er veel studenten alleen in het weekend thuis zijn en op zondag weer vertrekken. Vandaag sprak Rob hier, Annet vertaalde voor ons.
Tegen 4 uur vertrokken we weer richting Korce, om de commune te bezoeken. Dit is een soort kleine zigeunerwijk met heel veel enthousiaste kinderen. Wendy heeft hier haar deegrolkunsten mogen oefenen… het was shum mire (heel goed)! Vooral heel grappig! Heel bijzonder om deze leefomstandigheden te mogen zien en de mensen van hier te mogen leren kennen. Kortom: het waren weer 3 enerverende, maar productieve dagen! :)
We zijn bij donderdag gebleven. Donderdag was, zoals vele andere dagen hier, een feestdag! De 3e viering van lente. Hij begon heel goed, met een wit Korce. Het verdween wel weer snel, maar dat werd op vrijdag weer goed gemaakt (daarover straks meer).
De dag begon met het geven van een les aan de juffen. Dit keer met als onderwerp een behandelmethode die in de Kenedi Kliniek gebruikt wordt. We hebben geprobeerd het belang van (multidisciplinaire) samenwerking te benadrukken.
Aansluitend zijn we thuis verder gegaan met het stimuleren van ons eigen crea-bea-gevoel! :) We hebben een voelboekje gemaakt met verschillende stofjes en structuurtjes, we zijn bezig geweest met het voorbereidende werk voor een memoriespel met verschillende vormen. ’s Middags hebben we Joan geholpen met het maken van een handspalk voor een jongen van 17. Was erg ergotherapeutisch en ook erg leerzaam en leuk om te doen! Hierna zouden we nog een les krijgen van Joan, maar aangezien het maken van de spalk nogal uitliep, werd dit uitgesteld naar vrijdag. Het alternatief was een biertje drinken in de bierfabriek van Korce, met als extraatje heerlijk slappe frieten… Dit leek ons een prima voorstel! :D
Toen was het alweer vrijdag en waren de plankjes voor het alfabet klaar! Maar om eerst onze hersenen goed op gang te laten komen, werd nog even een spelletje scrabble gespeeld. ;) Hierna zijn we hard aan het werk gegaan. Het alfabet is uitgetekend om beschilderd te worden, voelzakjes zijn voorbereid door onze lieftallige assistente Sandra, en memorie is beschilderd.
Aan het eind van de middag heeft Joan haar donderdagmiddagles alsnog gegeven. Wederom erg leerzaam! We blijven ons verbazen over haar kennis en enthousiasme (passie) voor haar vak en het onderwijzen!
Na deze les zijn we met de club naar de plaatselijke pizzeria geweest en hebben heerlijke Albanese pizza’s gegeten!
Inmiddels is het zaterdag en hebben we ons drukke schema even aan de kant gelegd. Alhoewel… eigenlijk zijn we vandaag de hele dag op pad geweest, dus echt rustig was het niet. Voor Joost begon het helemaal spectaculair bij het uitlaten van Blackie om 7 uur. Vlak bij huis is een grasveld op de heuvel waar Blackie los kan lopen. Na een tijdje kwam er een oude man met een chihuahua (of hoe schrijf je zoiets ook alweer:)) aan een lijntje en 1 los. Voordat Joost Blackie kon terugroepen was de Duitse Herder al vertrokken naar de hondjes. En voordat Joost er erg in had, had Blackie het hondje aan het lijntje in zijn nek opgepakt en speelde er mee als zijn speeltjes thuis. De opa sloeg met zijn stok uit alle macht er op los, maar ons ‘lieve’ Blackie gaf niet thuis… Nadat Joost de kaken van de neppoedel (Blackie :D) had losgemaakt kon de inmiddels, boze opa weer verder met zijn hondjes. (Voor als de Dierenbescherming meeleest: het hondje liep en blafte nog...)
Aan het eind van de ochtend zijn we met z’n zevenen in een VW Golf naar Vreshtas gereden, een dorp hier zo’n driekwartier vandaan. Hier wonen kennissen van Rob en Annet, de voorganger (dominee) van dit dorp en zijn vrouw. We hebben ons wederom verbaasd over de gastvrijheid van de mensen hier. Er stond een geweldig lekkere, typische Albanese maaltijd voor ons klaar: gebakken en gekookte rijst (in die volgorde klaargemaakt), met gebraden kip en fetakaas. En als toetje een cake gedrenkt in suikerwater… Daar was niet iedereen even enthousiast over.
De kerkdienst was aansluitend na de maaltijd en is op zaterdag, omdat er veel studenten alleen in het weekend thuis zijn en op zondag weer vertrekken. Vandaag sprak Rob hier, Annet vertaalde voor ons.
Tegen 4 uur vertrokken we weer richting Korce, om de commune te bezoeken. Dit is een soort kleine zigeunerwijk met heel veel enthousiaste kinderen. Wendy heeft hier haar deegrolkunsten mogen oefenen… het was shum mire (heel goed)! Vooral heel grappig! Heel bijzonder om deze leefomstandigheden te mogen zien en de mensen van hier te mogen leren kennen. Kortom: het waren weer 3 enerverende, maar productieve dagen! :)
-
24 Maart 2007 - 21:29
Rianne J.:
Hoi Anieke en de anderen. War ontzettend gaaf dat jullie zulke goeie dingen kunnen doen. Als jullie dan straks weer weg zijn, hebben jullie ook nog iets tastbaars achter gelaten waar nog veel kinderen baat bij kunnen hebben. Dat moet wel een goed gevoel geven. Alle kleine beetjes helpen, nietwaar? Speciaal in een land waar zo weinig is. Leuk dat jullie ook nog te tijd nemen om het land en zijn bewoners en gewoonten te leren kennen. Een bijzondere ervaring, lijkt me.
Nog heel veel succes en groeten van Rianne. -
25 Maart 2007 - 09:06
Michele:
Heey Wendy, Joost en Anieke,
ik wil jullie nog heel veel succes, plezier en zegen wensen voor de laatste 1,5 week (?) in Albanie!!
GENIET ER VOORAL VAN!!!
Liefs -
25 Maart 2007 - 11:26
Marga:
Ik ben ontroerd door de foto's zoveel blijheid in zo'n omgeving.....
Ik schaam mij dat ik kan kiezen, geen of wel een stoomoven in mijn nieuwe keuken....... -
25 Maart 2007 - 12:10
Karin Vd Poll:
Hele mooie foto's!! Leuk om een indruk et krijgen van hoe het daar met jullie gaat. Ik krijg er ook de kriebels van, het lijkt me fijn om anderen te kunnen helpen! Goed werk doen jullie!!
Groetjes Karin
En weer een hele dikke knuffel voor mijn nichie -
25 Maart 2007 - 12:57
Dini W:
Hallo Joost Wendy en Anieke,
Wat hebben wij het hier toch goed!
Zijn jullie nu zo groot of zij zo klein?
Goede zondag en nog een goede anderhalve week. Groetjes -
25 Maart 2007 - 14:23
Sonja Ergo:
Heey mede-ergootjes (nouja, bijna ;))!
Erg leuk om jullie ervaringen te lezen zeg! Lees elke keer weer jullie verhalen en wordt er eigenlijk wel een beetje jaloers van ;) Echt supergaaf dat jullie daar nu al zoveel kunnen betekenen en jullie creativiteit erin kwijt kunnen :) Heel veel succes en natuurlijk plezier daar nog die laatste periode!
Ciao! Sonja -
25 Maart 2007 - 16:33
Henk-Jan:
Mooi verslag en foto's. Zo kunnen we meekijken en meeleven. Heel veel sterkte en zegen gewenst de komende week! Alle goeds! -
26 Maart 2007 - 08:12
Jasper Z:
Dikke kus voor Wendy
(en van z'n mama, papa en zusje)
Leuk om je zo bezig te zien....misschien een studio in Albanie opzetten???? Er valt genoeg te doen zo te zien..... -
26 Maart 2007 - 15:41
Mariet Weening:
hai Joost en anderen, mooi om te zien hoe het er in Albanie uitziet. Wat een armoe! Maar jullie hebben het er alweer bijna opzitten. Nog veel plezier de laatste periode en een goede thuisreis gewenst, doeg, Mariet -
27 Maart 2007 - 16:46
Oom Chris:
Hoi Wendy,
Wat ontzettend leuk om een e-card van je te ontvangen. Dat je hier erg in hebt!!nogmaals erg leuk en mijn hartelijke dank.het is ook leuk om je verslagen te volgen,dan merk je weer hoe zeer wij hier verwend zijn met al onze luxe.we komen zeker bij je thuis als je terug bent,dan bellen we wel.nog een giede tijd met je collega's en als het zover is een goede thuiskomst.
groeten uit lekkerland.
Chris en ANKE
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
