De reis en eerste indrukken

Genietend van een zonnetje op ons gezicht en een geweldig uitzicht schrijven we ons eerste bericht vanuit Korce!
Over onze reis kunnen we zeggen dat ’t een goede reis was. Het is allemaal goed verlopen, de vlucht ging heel snel en er was een heerlijke maaltijd aan boord. In Thessaloniki stond onze taxichauffeur Romeo al klaar met z’n BMW (spreek je uit als 'buh-muh-wuh'). De rit naar Albanië duurde wel wat lang, maar viel ons alledrie heel erg mee m.b.t. de kwaliteit van de wegen. Het was wat met handen en voeten communiceren en Joost heeft z’n eerste Albanese cursus gehad. Hij kan al tellen in ’t Albanees!
Het was jammer dat we pas tegen 17.00 uur op Thessaloniki aankwamen, want tegen die tijd was het daar al bijna donker. We hebben dankzij een heldere hemel en besneeuwde bergtoppen toch nog wel van het uitzicht kunnen genieten.
Tegen 21.30 uur arriveerden we bij onze gastheer en -vrouw (Rob en Annet), na een bijzondere rit. De rijstijl hield wel onze aandacht vast: midden op de streep rijden of links blijven rijden, 120 rijden waar je 80 mag, inhalen voor bochten en ga zo maar door…

De eerste indrukken zijn ontzettend overweldigend. Zowel op het gebied van de natuur (we zitten midden tussen de bergen), als de cultuur en het werk dat allemaal voor ons op te rapen zou zijn… We merken dat we echt grenzen moeten bepalen voor onszelf, wat we alledrie best lastig vinden. Er is zó veel te doen!
Vandaag alleen al heeft Marleen ons op sleeptouw genomen en hebben we gekeken bij de kliniek en kennis gemaakt met de fysiotherapeute, de juf en een aantal andere medewerkers daar. Ze heeft ons kennis laten maken met het opvangtehuis (van de overheid), waarin alle mensen worden gestopt die in de maatschappij niet meer ‘gewenst zijn’ i.v.m. lichamelijke en/of cognitieve problemen. Het was ontzettend schokkend… De verjaardagen van de jarigen van februari werd gevierd en we hebben nog heel kort wat kinderen aandacht kunnen geven, maar de taal blijkt toch wel erg een barrière te vormen. Jammer als je de kinderen niet kan verstaan, want ze lijken je zo veel te vertellen te hebben!
Vervolgens hebben we kennis gemaakt met de medewerkster die een soort van thuiszorg regelt voor een 17-tal oudere mensen in Korce. Echte thuiszorg is het niet, maar er worden warme maaltijden rondgedeeld en bij een paar mensen thuis schoongemaakt. En deze vorm van ouderenzorg is vermoedelijk de enige in zijn soort in heel Albanië.

Vanmiddag hebben we even tijd genomen om alle indrukken te laten zakken en Annet heeft ons ’t een en ander verteld over Albaniërs en de cultuur. Morgen gaan we eerst meelopen met de verschillende disciplines van de kliniek en tussen de middag gaan we mee met het uitdelen van warm eten aan ouderen.

Tot het volgende bericht!

PS: de stroom werkt nog prima hier, tegen alle verwachtingen. Wat betreft huisvesting: Joost heeft een geweldige kamer met balkon, Anieke en Wendy delen een gezellige kamer. Vanmorgen was onze eerste indruk heel goed: we werden wakker met een strak blauwe lucht en een veelbelovend zonnetje, waar we wel aan kunnen wennen! ;)