Daar zijn we weer…

Vandaag zijn we weer terug gekomen uit Tirana. Donderdagmorgen zijn we om 7uur vertrokken, omdat Rob er voor zijn werk in de gevangenis moest wezen. Vanaf Korca zijn we via Pogradec naar Elbasan gereden. Hier zette hij ons af, op ongeveer 1 uur rijden voor Tirana, zodat Rob naar de gevangenis kon. In deze plaats kwamen we diverse geëmigreerde Nederlandse bussen tegen, waaronder die op de foto, we zagen er echter ook 1 met Utrecht Centraal. Die hebben wij maar niet genomen, we zijn samen met Annet vanaf Elbasan met een taxi naar het centrum van Tirana gereden. De rit zorgde voor schitterende uitzichten. Doordat we over een bergkam kwamen, konden we aan 2 kanten van diepe dalen en mooie vergezichten genieten. De rit was voor een enkele onder ons (we noemen hem niet bij naam) soms wel wat spannend, omdat de chauffeur soms inhaalde (iedereen hier trouwens) op plekken waarop we dat in Nederland bepaald niet gewend zijn. Maar goed, we zijn heelhuids in Tirana aangekomen en daar hebben we donderdags in het centrum rondgewandeld. Joost kwam eindelijk mensen tegen van zijn eigen lengte. Opnieuw hebben we ons kunnen verbazen over de verkeerschaos, waar slechts weinig mensen zich aan de regels houden, maar nog minder ongelukken gebeuren!! Stoppen op een rotonde en dan voor iedereen dwars over willen steken naar de andere kant, verkeerd voorsorteren, achteruitrijden op een eenrichtingsweg etc. Het kan allemaal. ’s Avonds hebben we heerlijke pizza’s gegeten bij restaurant Pirro Mani (zo heet de eigenaar echt! :D) op kosten van Renee! Waarvoor namens iedereen natuurlijk bedankt!!.
Nadat we de nacht hebben doorgebracht in de kerk van een collega van Rob, zijn we de volgende morgen naar de kledingmarkt geweest. Daar lagen alle Levi’s, Adidasjes, D&G’s, Diesels etc. voor nog geen € 20,-! Het was soms echter wel even zoeken in de kleine kledingzaakjes naar een pashokje. Bovendien wijkt de maatvoering wel enigszins af: een XXL is hier nog niet een XL in Nederland!
’s Middags zijn we naar Kruje gereden, waar we een soort ruïne bezochten. Hier hebben we een rondleiding gehad en zo wat geleerd over de geschiedenis van Albanië en typische (oude) Albanese gewoonten en gebruiken (we weten nu tenminste hoe je Raki moet maken). Aansluitend even via de souvenirwinkeltjes weer terug naar de auto gelopen. ’s Avonds hebben we op z’n Albanees gegeten, waarna Rob ons trakteerde op een ijsco van 20 cent per persoon. :) (Ja, 20 cent Irene!)
Vandaag zijn we met de trein vanaf Elbasan Centraal weer door de bergen teruggereden naar Pogradec, voor nog geen euro per kaartje (zonder korting en dat voor een rit van ruim 120 kilometer, beste medewerkers van de NS :)). De rit nam zo’n 3 uur in beslag, waardoor we ruim de tijd hadden om van de bergen de genieten. Vrijwel alle ruiten van de trein zijn gebarsten vanwege de vallende stenen in de bergen, maar de enorme diesellocomotief heeft ons er prima over het enkelspoortje doorheen gesleept. Iets voor 1 uur kwamen we in Pogradec aan waar Rob ons even later oppikte, waarna we gezamenlijk naar huis zijn gereden, allemaal verzadigd van een aantal leuke dagen.

Groeten Anieke, Wendy en Joost